Coraz częściej nie potrafimy mówić o swoich uczuciach, a jest ich coraz więcej.Każdy ma jakieś swoje tajemnice, o których nie mówimy nawet swoim najbliższym przyjaciołom czy rodzinie. Niestety w naszych czasach nie mówi się o swoich nawet największych uczuciach takie jak miłość. Zakochujemy się w ludziach, dla których wyznanie miłości jest najzwyczajniej śmieszne. Przyjaźnimy się z kimś kto nie mówi nam wszystkiego i na odwrót. Boimy się nawet porozmawiać o problemach w rodzinie, ponieważ myślimy, że osoba, której się zwierzymy wyśmieje nas. Czemu tak jest? Wydaje mi się, że nie potrafimy wzbudzić u innego człowieka chęci wysłuchania go, oraz tego,że jesteśmy otwarci na pomoc innym. Często nawet wymyślamy coś niezgodnego z prawdą po to, aby przypodobać się innym. Wychodzimy także z założenia: ja nie polegam na innych, więc inni nie polegają na mnie, lecz musimy postawić się w sytuacji osoby, która potrzebuje szczerej rozmowy, wysłuchania go, bo może on nie może dostać tego w domu.
Starajmy się to w sobie zmieniać, zacznijmy być bardziej otwarci na problemy innych, ale nie zapominajmy o zwierzaniu się także swoim bliskim o naszych problemach.
Mam nadzieję, że wpis wam się podobał, napiszcie swoje zdanie na ten temat :) Marika
P.S.Bardzo dziękuję Zuzi za pomoc. Wpadajcie i czytajcie jej bloga, jest świetny! http://www.xpleasedontstripmymindx.blogspot.com/
